رادیوگرافی های دهان ودندان
رادیوگرافی پانورامیک (OPG):
هر یک از روش های رادیوگرافی دندان پزشکی ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند.
رادیوگرافی پانورامیک ، تصویر کامل فک بالا و پایین و همه دندانها را نشان میدهد وجهت بررسی کلی دندان ها و فکین مخصوصا ارزیابی دندان های عقل وبررسی تاج و ریشه کاربرد دارد.
رادیوگرافی پانورامیک بسیار مفید و کاربردی است اما برای تشخیص جزییات ( پوسیدگی های بین دندانی ، ضایعات انتهای ریشه ) رادیوگرافی مناسبی نیست و باید با رادیوگرافی های داخل دهانی مانند تک دندان (پری اپیکال) و بین دندانی (بایت وینگ) همراه شود.
روش کار: بیمار داخل دستگاه قرار میگیرد و بایت بلاک (میله پلاستیکی ) را با دندان های جلویی گاز میگیرد. سپس بیمار و شرایط دستگاه تنظیم و پس از حدود 15 ثانیه تصویر تهیه میشود.
قبل از انجام رادیوگرافی پانورامیک به بیمار تذکر داده میشود که کلیه اجسام فلزی سر و گردن از قبیل گوشواره، گردنبند،پیرسینگ،کلیپس ،گیره مو و همچنین دندان مصنوعی و پروتزهای متحرک را در صورت وجود خارج کند.
علت آن ارتباطی به میزان اشعه و یا خطر برای بیمار ندارد ، بلکه اجسام فلزی سبب کیفیت ناماسب رادیوگرافی پانورامیک و کامل دیده نشدن دندان ها میشود.
رادیوگرافی داخل دهانی :
دارای انواع مختلفی است.
-
رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندان:
-
قادر است تاج و ریشه را به صورت کامل و با تمام جرئیات تصویربرداری کند و جهت تشخیص پوسیدگی دندان ها ، ضایعات انتهای ریشه ،کیست ، موقعیت قرارگیری ایمپلنت ها ، اندازه گیری طول فایل در درمان ریشه و..بکار میرود.
-
رادیوگرافی بایت وینگ:
در این رادیوگرافی فقط تاج دندانها مشاهده میشود و بهترین رادیوگرافی برای تشخیص پوسیدگی های بین دندانی و وجود تحلیل استخوان ذربرگیرنده دندان است.
معمولا به صورت 4 کلیشه درخواست میشود.